Nje dallge e zbehte genjeshtare
Ne zemer te perendimit
I buzeqesh drirtares se kalbur

Mbi pellgnajen e pergjumjes
Lundrojne rete e mbremjes
Hija e dites derdhet buzeve te plasura te rruges

——————————————————

Kjo zhurme e larget eshte kenga e mbremjes
Per gjumin ne syte e nje femije.
Dhe hirin e ngrohte brenda ne vater
per vallen e shthurur, lakuriqe te henes
Dhe thinjat ne koken e lodhur te plakes

Kjo zhurme e larget eshte kenga e mbremjes
Per burrat qe te lodhur kthehen nga puna,
Dhe per lojen e fluturave me driten genjshtare
per fytyrat pas xhamave te zbehur te kafeneve
Dhe Enderrat e vajzes qe pret ne dritare
Bashke me kujtimin e nje peme

Kjo zhurme e laget eshte kenga e mbremjes
Per kalin e zi qe ecen pergjate lumit,
dhe ciganin plak qe thur vec shporta.
Per te vertetat qe di cdo fije bari.
Dhe gjuhen e vjeter sa bota

———

Shqyhet mëngjesi
Një trup i rastësishëm endet brenda meje
Nuk është i imi ky çast
E huaj, e trishtë
si legjenda e shiut
gojdhëna e tij
kumbon
në guackën e mendimit tim.

Derdhet mbrëmja
Nje trup i rastësishëm fle brenda meje
S’më përket asgjë që kam
E ftohtë, e largët
Si ylli që shuhet
e djeshmja ime
rëndon
në kujtimin e asaj që dikur qe.